گروه بریکس در سال 2009 با عضویت برزیل، روسیه، هند و چین شکل گرفت و با پیوستن آفریقای جنوبی در سال 2010 به بریکس تغییر نام داد. در سال 2024، ایران، مصر، اتیوپی و امارات متحده عربی نیز به این گروه پیوستند. عربستان سعودی نیز به عضویت بریکس پذیرفته شد اما آرژانتین از عضویت انصراف داد.
هدف اصلی بریکس ایجاد یک قدرت متوازن در برابر نفوذ غرب و نهادهای بین‌المللی تحت سلطه آن‌ها است. این گروه به دنبال هماهنگی سیاست‌های اقتصادی و دیپلماتیک، ایجاد نهادهای مالی مستقل و کاهش وابستگی به دلار آمریکا است.
گسترش بریکس چالش‌های جدیدی مانند اختلافات در مورد مسائلی همچون تهاجم روسیه به اوکراین را به همراه داشته است. همچنین، ایجاد یک ارز واحد برای بریکس با موانع جدی از جمله نیاز به اتحادیه بانکی، مالی و همگرایی اقتصادی مواجه است.
دلار آمریکا همچنان ارز ذخیره اصلی جهان است و بیش از 80 درصد تجارت جهانی با آن انجام می‌شود. بریکس تلاش می‌کند تا با افزایش استفاده از ارزهای ملی و ایجاد یک ارز واحد، از سلطه دلار بکاهد.
استفاده از دلار به عنوان ابزار سیاست خارجی و تحریم‌هایی مانند مسدود کردن ذخایر ارزی روسیه، باعث شده است که بسیاری از کشورها به دنبال جایگزینی برای دلار باشند و این امر به نفع بریکس است.
ایالات متحده بزرگترین شریک تجاری چین و هند است. با این حال، افزایش تنش‌ها بین برخی از کشورهای بریکس و ایالات متحده و تلاش برای کاهش وابستگی به دلار، این روابط را تحت تاثیر قرار داده است.
عضویت ایران در بریکس نشان‌دهنده تلاش این کشور برای کاهش وابستگی به دلار و افزایش نفوذ خود در عرصه بین‌المللی است. با این حال، فرایند دلارزدایی یک فرایند طولانی و پیچیده است و نیازمند همکاری و هماهنگی بیشتر بین کشورهای عضو بریکس است.
گروه بریکس به عنوان یک نیروی نوظهور در عرصه اقتصاد جهانی، به دنبال ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی و کاهش وابستگی به دلار آمریکا است. با این حال، این گروه با چالش‌های جدی مانند اختلافات داخلی و سلطه دلار در نظام مالی جهانی مواجه است. عضویت ایران در بریکس می‌تواند به تقویت جایگاه این گروه در منطقه و جهان کمک کند، اما دستیابی به اهداف بلندمدت بریکس نیازمند تلاش‌های مشترک و همکاری‌های گسترده بین اعضای این گروه است.
