ترکیه با امضای توافقنامه دریایی با دولت موقت لیبی در سال 2019، بازی قدرت را در شرق مدیترانه به نفع خود تغییر داد. این توافقنامه، ادعاهای ترکیه را در مورد مرزهای دریایی گسترش داد و با مخالفت شدید یونان، قبرس، مصر و اسرائیل مواجه شد. اکنون، آنکارا با دنبال کردن استراتژی مشابه در سوریه، تلاش می‌کند با ایجاد یک توافقنامه دریایی با دولت جدید این کشور، نفوذ خود را در این منطقه افزایش دهد. این اقدامات نشان‌دهنده تلاش ترکیه برای تثبیت موقعیت خود به عنوان یک بازیگر اصلی در شرق مدیترانه است.
لیبی: میدان رقابت با روسیه
لیبی نقش کلیدی در استراتژی مدیترانه‌ای ترکیه ایفا می‌کند. مداخله ترکیه در لیبی در سال 2019، با اعزام پهپادها، مزدوران سوری و حمایت نظامی مستقیم، به آنکارا امکان دستیابی به یک پایگاه استراتژیک را داد. با این حال، حضور روسیه در لیبی، از طریق گروه واگنر، این رقابت را پیچیده‌تر کرده است. ترکیه با اجازه انتقال تسلیحات روسیه از طریق حریم هوایی خود، تلاش می‌کند تا ضمن حفظ تعادل با روسیه، نفوذ خود را در این کشور تقویت کند.
سوریه: چالش‌های پیش رو
در سوریه، ترکیه با چالش‌های جدی از جمله مخالفت اسرائیل مواجه است. اسرائیل با حملات هوایی و عملیات نظامی، تلاش می‌کند از افزایش نفوذ ترکیه و ایران در سوریه جلوگیری کند. این امر منجر به تنش‌های جدی بین ترکیه و اسرائیل شده و پتانسیل بروز درگیری مستقیم را افزایش داده است.
استراتژی منطقه‌ای ترکیه
ترکیه با پیوند دادن استراتژی‌های خود در لیبی و سوریه، تلاش می‌کند نفوذ خود را در کل منطقه مدیترانه افزایش دهد. این رویکرد، اگرچه به ترکیه امکان می‌دهد تا به عنوان یک بازیگر اصلی در منطقه عمل کند، اما با چالش‌های متعددی نیز همراه است. بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به قدرت در ایالات متحده می‌تواند بر این معادلات تأثیر گذار باشد.
نتیجه‌گیری
استراتژی ترکیه در مدیترانه، نشان‌دهنده همزمان جاه‌طلبی و آسیب‌پذیری این کشور است. این رویکرد، نیازمند ارزیابی دقیق و مدیریت هوشمندانه ریسک‌ها است. برای کاهش تنش‌ها و ایجاد ثبات در منطقه، همکاری بین ترکیه و بازیگران اصلی دیگر، از جمله کشورهای غربی، ضروری است.
