ترافیک سنگین در شهرهای بزرگ عراق به یک معضل جدی تبدیل شده و تأثیرات منفی عمیقی بر جنبه‌های مختلف زندگی مردم این کشور دارد. این مشکل نه‌تنها باعث اتلاف وقت و انرژی مردم می‌شود، بلکه خسارات اقتصادی و زیست‌محیطی فراوانی نیز به بار می‌آورد. به گفته مرکز استراتژیک حقوق بشر عراق، ترافیک تنها یک مسئله لجستیکی نیست، بلکه یک چالش حیاتی برای اقتصاد و محیط‌زیست این کشور است که نیازمند توجه و اقدام فوری است.
یکی از مهم‌ترین تأثیرات ترافیک، کاهش بهره‌وری اقتصادی است. گیر کردن در ترافیک‌های طولانی‌مدت باعث می‌شود که کارمندان ساعات زیادی از وقت خود را در خیابان‌ها هدر دهند و نتوانند به موقع به محل کار خود برسند. این مسئله نه‌تنها باعث کاهش راندمان کاری می‌شود، بلکه خسارات اقتصادی فراوانی را نیز به دنبال دارد. بر اساس گزارش‌های بین‌المللی، کارگران در شهرهای پرترافیک سالانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ ساعت را به دلیل تأخیرهای ترافیکی از دست می‌دهند که این مسئله باعث ضررهای اقتصادی معادل ۲ تا ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) در بسیاری از کشورها می‌شود. در عراق نیز، فاضل الغراوی، رئیس مرکز استراتژیک حقوق بشر عراق، تخمین می‌زند که ترافیک سالانه بین ۱ تا ۲ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور ضرر وارد می‌کند.
علاوه بر خسارات اقتصادی، ترافیک مشکلات زیست‌محیطی و بهداشتی فراوانی را نیز به دنبال دارد. خودروهایی که در ترافیک گیر می‌کنند، گازهای گلخانه‌ای بیشتری منتشر می‌کنند و باعث آلودگی هوا می‌شوند. این مسئله می‌تواند منجر به افزایش بیماری‌های تنفسی و سایر مشکلات سلامتی شود. مطالعات نشان داده است که در مناطق پرترافیک، شیوع بیماری‌های تنفسی ۳۰ درصد بیشتر از مناطق کم‌ترافیک است. در عراق، جایی که برخی از ساکنان روزانه بیش از سه ساعت در ترافیک می‌مانند، هزینه‌های حمل‌ونقل ۴۰ درصد افزایش یافته و فشار مالی بیشتری بر خانوارها وارد شده است.
دولت عراق برای مقابله با این مشکل اقداماتی مانند ساخت پل‌ها، تونل‌ها و گسترش جاده‌های اصلی انجام داده است. با این حال، به گفته کارشناسان، این اقدامات کافی نیست و باید بخشی از یک رویکرد استراتژیک گسترده‌تر باشند. برای کاهش ترافیک، اقداماتی مانند حذف تدریجی خودروهای قدیمی، ساخت جاده‌های کمربندی دور شهرها، احداث بزرگراه‌هایی با استانداردهای بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل عمومی پایدار ضروری است. همچنین، استفاده از سیستم‌های هوشمند مدیریت ترافیک و بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی می‌تواند به کاهش ترافیک و اثرات منفی آن بر اقتصاد و محیط‌زیست کمک کند.
در نهایت، مقابله با ترافیک برای آینده عراق حیاتی است. این مسئله نه‌تنها به کاهش زمان سفرهای روزانه محدود نمی‌شود، بلکه به معنای تضمین مسیری پایدار برای رشد اقتصادی و ثبات محیط‌زیستی است.
