کریسمس یکی از شناختهشدهترین مناسبتهای جهانی است که هر ساله در ۲۵ دسامبر برگزار میشود. این روز، در اصل جشنی مذهبی برای گرامیداشت تولد حضرت عیسی مسیح (ع) در مسیحیت است، اما در طول قرنها به یک رویداد فرهنگی و اجتماعی گسترده تبدیل شده که حتی در جوامع غیرمسیحی نیز شناخته و گاه جشن گرفته میشود.
در کنار کریسمس، آغاز سال نو میلادی نیز برای بسیاری از مردم جهان مفهومی فراتر از تغییر تقویم دارد و با مفاهیمی مانند نوزایی، امید، صلح و شروع دوباره گره خورده است. در این مقاله، بهصورت دقیق بررسی میکنیم که کریسمس چیست، چرا در ۲۵ دسامبر جشن گرفته میشود و فلسفه جشن سال نو میلادی چه ریشههایی دارد.
کریسمس چیست و چه اهمیتی دارد؟
کریسمس در معنای کلاسیک خود، جشن تولد حضرت عیسی مسیح (ع) و یکی از مقدسترین اعیاد در سنت مسیحیت است؛ روزی که برای میلیونها مسیحی در سراسر جهان، یادآور ظهور پیامآوری الهی، عشق بیقیدوشرط و رستگاری انسانهاست. با این حال، اهمیت کریسمس به مرور زمان از چارچوب صرفاً مذهبی فراتر رفته و به یک پدیده فرهنگی و اجتماعی با ابعاد جهانی تبدیل شده است.
از اوایل قرن بیستم، همزمان با گسترش رسانهها، مهاجرتهای گسترده و جهانیشدن فرهنگها، کریسمس به مناسبت مشترکی میان ملتهای مختلف بدل شد. مفاهیمی مانند محبت، خانواده، بخشش، هدیه دادن و همدلی اجتماعی به هسته اصلی این جشن راه یافتند؛ مفاهیمی که محدود به یک دین یا قوم خاص نیستند و برای انسانها در هر فرهنگ و جغرافیایی قابل درکاند. به همین دلیل، کریسمس در بسیاری از کشورهای غیرمسیحی نیز شناخته میشود و جلوههایی از آن از تزئینات شهری گرفته تا مناسبتهای فرهنگی در زندگی عمومی دیده میشود.
در این میان، برخی اندیشمندان و چهرههای شناختهشده نیز به بُعد انسانی و جهانشمول کریسمس اشاره کردهاند. چارلز دیکنز، نویسنده مشهور انگلیسی که نقش مهمی در شکلگیری تصویر مدرن کریسمس داشته، در یکی از آثار خود مینویسد:
«کریسمس زمانی است که انسانها قلبهای خود را بیشتر از همیشه به روی یکدیگر میگشایند.»
همین نگاه انسانی و فرامذهبی است که کریسمس را از یک عید دینی صرف، به نمادی جهانی از صلح، امید و نزدیکی انسانها تبدیل کرده است؛ نمادی که حتی در دنیای پرشتاب و مدرن امروز نیز همچنان معنا و جذابیت خود را حفظ کرده است.
واژه کریسمس از کجا آمده و چه معنایی دارد؟
واژه «کریسمس» ریشهای کاملاً مذهبی دارد و از عبارت انگلیسی کهن Cristes Maesse گرفته شده است؛ ترکیبی که بهمعنای «مراسم عشای ربانی مسیح» یا «آیین عبادی مسیح» است. این واژه نخستینبار در متون انگلیسی قرون میانه ثبت شد و نشان میدهد که کریسمس در آغاز، نه یک جشن عمومی یا فرهنگی، بلکه آیینی رسمی در چارچوب کلیسایی بوده است. در این معنا، محور اصلی کریسمس بزرگداشت تولد حضرت عیسی مسیح (ع) و برگزاری مراسم مذهبی برای یادآوری پیام و جایگاه او در ایمان مسیحی بوده است.
با گذشت زمان و گسترش مسیحیت در اروپا و سپس دیگر نقاط جهان، واژه Christmas نیز بهتدریج از یک اصطلاح صرفاً مذهبی فاصله گرفت و به نام یک جشن عمومی سالانه تبدیل شد. این تحول زبانی، بازتابی از تحولی عمیقتر در کارکرد اجتماعی کریسمس است؛ جشنی که از فضای کلیسا خارج شد و وارد زندگی روزمره، خانوادهها و فرهنگ عمومی جوامع مختلف شد.
نامهای دیگر کریسمس در فرهنگها و زبانهای مختلف
کریسمس در فرهنگهای گوناگون با نامهای متفاوتی شناخته میشود که هرکدام بخشی از تاریخ و جهانبینی آن فرهنگ را بازتاب میدهند. برای مثال، در زبان فرانسوی از واژه Noël استفاده میشود که ریشه در واژههای لاتین مرتبط با «تولد» دارد و مستقیماً به مفهوم زایش و آغاز اشاره میکند. در فرهنگهای اسکاندیناوی، نام Yule رایج است؛ واژهای که به جشنهای باستانی انقلاب زمستانی بازمیگردد و نشان میدهد چگونه آیینهای پیشامسیحی در دل کریسمس ادغام شدهاند.
واژه Advent نیز در سنت مسیحی به دورهای چند هفتهای پیش از کریسمس اشاره دارد؛ دورهای که بیشتر بر آمادگی معنوی، تأمل و انتظار تمرکز دارد تا خودِ جشن. وجود این نامها و اصطلاحات گوناگون نشان میدهد که کریسمس تنها یک رویداد مذهبی ثابت نبوده، بلکه جشنی چندلایه است که در طول تاریخ، عناصر دینی، فرهنگی و آیینی مختلف را در خود جذب کرده و به شکلی پویا در فرهنگهای گوناگون بازتعریف شده است.
در روزهای کریسمس که خیابانهای استانبول و دبی پر از نور و جشن میشود و فروشگاهها و سایتهای خارجی تخفیفهای وسوسهکننده میگذارند، دغدغه اصلی نباید پول و پرداخت باشد. مانیرو در این بازه کنار شماست؛ چه برای سفر به ترکیه، روسیه یا امارات و تهیه لیر، روبل و درهم با شرایط ویژه، و چه برای خرید از سایتهای خارجی با خدمات پرداخت بینالمللی سریع و مطمئن. ایده ساده است: شما از فرصتهای کریسمسی استفاده کنید، مدیریت ارز و پرداخت را به مانیرو بسپارید.
خدمات:
خرید لیر _ خرید روبل _ توریست کارت _ پرداخت بین المللی _ خرید از سایت های خارجی
ریشههای باستانی کریسمس در آیینهای پیشامسیحی
برخلاف تصور رایج که کریسمس را جشنی کاملاً مسیحی و وابسته به تولد حضرت عیسی مسیح (ع) میداند، بررسیهای تاریخی نشان میدهد که بخش قابلتوجهی از نمادها و آیینهای مرتبط با کریسمس، ریشههایی بسیار کهنتر و پیشامسیحی دارند. در واقع، مسیحیت در مسیر گسترش خود، بسیاری از جشنها و آیینهای موجود در فرهنگهای باستانی را بازتفسیر کرد و در قالبی جدید و مذهبی به حیات خود ادامه داد. کریسمس یکی از بارزترین نمونههای این همنشینی آیینهای کهن و باورهای دینی است.
ارتباط کریسمس با انقلاب زمستانی
انقلاب زمستانی (Winter Solstice) که معمولاً در حوالی ۲۱ یا ۲۲ دسامبر رخ میدهد، کوتاهترین روز و بلندترین شب سال در نیمکره شمالی است. برای تمدنهای باستانی که زندگی آنها به شدت به کشاورزی، نور خورشید و چرخههای طبیعی وابسته بود، این رویداد اهمیتی حیاتی داشت. انقلاب زمستانی نماد پایان تاریکی مطلق و آغاز بازگشت تدریجی نور و گرما به شمار میرفت؛ مفهومی که بهطور طبیعی با امید، تولد دوباره و نوزایی پیوند خورده است.
به همین دلیل، بسیاری از تمدنها این دوره را با جشن، روشنکردن آتش، صرف خوراکهای ویژه و آیینهای جمعی گرامی میداشتند. عناصر امروزی کریسمس مانند نورپردازی، شمع، چراغانی و حتی مفهوم «تولد نور» بهخوبی با همین نگرش باستانی همراستا هستند و نشان میدهند که چرا انتخاب زمانی نزدیک به انقلاب زمستانی برای کریسمس، از نظر نمادین بسیار معنادار بوده است.
جشن یول، ساتورنالیا و تأثیر آنها بر کریسمس
در شمال اروپا و بهویژه در فرهنگهای اسکاندیناوی، جشن یول (Yule) برگزار میشد؛ جشنی چندروزه که به افتخار بازگشت خورشید و غلبه نور بر تاریکی شکل گرفته بود. در این آیین، مردم آتش روشن میکردند، گرد هم میآمدند، غذاهای ویژه میخوردند و شاخههای همیشهسبز را بهعنوان نماد زندگی و پایداری به خانهها میآوردند. بعدها، همین نمادها به شکل درخت کریسمس و تزئینات سبز در فرهنگ مسیحی بازآفرینی شدند.
در امپراتوری روم نیز جشن ساتورنالیا به افتخار ساتورن، خدای کشاورزی، برگزار میشد. این جشن که معمولاً در اواخر دسامبر جریان داشت، با تعطیلی کارها، برابری موقت طبقات اجتماعی، هدیه دادن و فضای شاد و آزاد همراه بود. بسیاری از رفتارهایی که امروز بهعنوان سنت کریسمس میشناسیم مانند هدیه دادن، مهمانیهای جمعی و شکستن روال عادی زندگی شباهت آشکاری به ساتورنالیا دارند.
در نهایت، زمانی که مسیحیت در روم و اروپا گسترش یافت، کلیسا بهجای حذف کامل این آیینهای محبوب، آنها را در قالب جشن تولد مسیح بازتعریف کرد. به این ترتیب، کریسمس به جشنی تبدیل شد که هم پیام دینی مسیحیت را در خود دارد و هم ردپای عمیق آیینهای باستانی را حفظ کرده است؛ ترکیبی که نقش مهمی در ماندگاری و محبوبیت جهانی آن داشته است.
چرا ۲۵ دسامبر بهعنوان روز کریسمس انتخاب شد؟
در سالهای نخست شکلگیری مسیحیت، تمرکز اصلی آیین مسیحی بر رستاخیز حضرت عیسی مسیح (ع) بود و به همین دلیل «عید پاک» مهمترین و محوریترین جشن مذهبی مسیحیان بهشمار میرفت. تولد مسیح در آن دوره نهتنها جشن گرفته نمیشد، بلکه حتی تاریخ مشخص و مورد توافقی نیز برای آن وجود نداشت. اما با گسترش مسیحیت در امپراتوری روم و نیاز کلیسا به نظمبخشی به تقویم مذهبی، موضوع تعیین روزی مشخص برای بزرگداشت تولد مسیح اهمیت پیدا کرد.
انتخاب آگاهانه ۲۵ دسامبر بهعنوان روز کریسمس
در قرن چهارم میلادی، کلیسای مسیحی تصمیم گرفت روزی رسمی برای جشن تولد حضرت عیسی (ع) تعیین کند. بسیاری از مورخان بر این باورند که پاپ ژولیوس اول نقش مهمی در تثبیت تاریخ ۲۵ دسامبر داشت. این انتخاب تصادفی نبود؛ بلکه تصمیمی آگاهانه و هوشمندانه بهشمار میرفت. در آن زمان، اواخر دسامبر با جشنهای محبوب و ریشهدار زمستانی در فرهنگهای مختلف مانند ساتورنالیا در روم و آیینهای مرتبط با انقلاب زمستانی همزمان بود. همپوشانی کریسمس با این جشنها، باعث شد پذیرش آن در میان مردم آسانتر شود و پیام مسیحیت در قالبی آشنا و قابل لمس منتقل گردد.
پیوند نمادین تولد مسیح با مفهوم نور
از منظر نمادین و الهیاتی نیز، انتخاب ۲۵ دسامبر معناهای عمیقی در خود دارد. برخی منابع تاریخی و متون مسیحی اشاره میکنند که لقاح حضرت عیسی (ع) در ۲۵ مارس دانسته میشد؛ تاریخی که خود با اعتدال بهاری و آغاز نور و زندگی پیوند دارد. با افزودن دوره طبیعی بارداری نهماهه، تاریخ تولد به ۲۵ دسامبر میرسد. این همزمانی، مفهوم «تولد نور در دل تاریکی زمستان» را تقویت میکند؛ استعارهای قدرتمند که با پیام مسیحیت درباره امید، رستگاری و غلبه روشنایی بر تاریکی همخوانی کامل دارد.
در مجموع، انتخاب ۲۵ دسامبر برای کریسمس، نتیجه ترکیبی از ملاحظات تاریخی، فرهنگی و نمادین بود؛ تصمیمی که هم به گسترش مسیحیت کمک کرد و هم به این جشن، لایهای عمیق از معنا و ماندگاری بخشید.
کریسمس در قرون وسطی چگونه جشن گرفته میشد؟
در دوران قرون وسطی، کریسمس یکی از پررنگترین و مردمیترین جشنهای سال بهشمار میرفت؛ جشنی که بیش از آنکه حالوهوایی آرام و خانوادگی داشته باشد، اغلب به شکل مراسمی پرشور، جمعی و حتی کارناوالگونه برگزار میشد. در این دوره، مرز میان آیین مذهبی و سرگرمی عمومی چندان مشخص نبود و کریسمس فرصتی برای رهایی موقت از سختیهای زندگی روزمره به حساب میآمد.
در بسیاری از شهرها و روستاهای اروپایی، مردم با برپایی جشنهای خیابانی، موسیقی، رقص و ضیافتهای بزرگ، این مناسبت را گرامی میداشتند. نمایشهای نمادین مذهبی که داستان تولد مسیح را بازگو میکردند، در کنار بازیها و آیینهای نمایشی برگزار میشدند. رسم رفتوآمد خانهبهخانه، خواندن سرودها و درخواست خوراک یا هدیه نیز رواج داشت؛ سنتی که در برخی جنبهها شباهت بیشتری به آیینهای امروزی هالووین دارد تا کریسمس آرام و خانوادگیِ معاصر. در واقع، کریسمس قرون وسطی زمانی برای شکستن نظم اجتماعی سختگیرانه، شادی جمعی و حتی طنز و اغراق بود.
تغییر نگاه مذهبی به جشن کریسمس
با ورود به قرن هفدهم، نگاه بخشی از جریانهای مذهبی بهویژه گروههای اصلاحطلب و پروتستانهای سختگیر به کریسمس تغییر کرد. آنها معتقد بودند که این جشن بیشازحد رنگوبوی دنیوی و سرگرمکننده به خود گرفته و از معنای معنوی و مذهبیاش فاصله گرفته است. به همین دلیل، تلاشهایی برای محدود یا حذف مراسم کریسمس آغاز شد.
در سال ۱۶۴۰، جشن کریسمس در اسکاتلند لغو شد و چند سال بعد، در سال ۱۶۴۳، پارلمان انگلستان قوانینی تصویب کرد که مردم را به برگزاری کریسمسی ساده، خاموش و بدون جشنهای پرزرقوبرق تشویق میکرد. با این حال، این محدودیتها با مقاومت گسترده مردم روبهرو شد. کریسمس آنقدر در فرهنگ عمومی ریشه دوانده بود که حذف کامل آن ممکن نبود. سرانجام، با بازگشت نظام سلطنتی در سال ۱۶۶۰، جشنهای کریسمس نیز با استقبال عمومی دوباره احیا شدند و بهتدریج به شکلی متعادلتر میان آیین مذهبی و جشن اجتماعی درآمدند.
این فراز و فرود تاریخی نشان میدهد که کریسمس در طول زمان، همواره در حال بازتعریف بوده است؛ جشنی که میان ایمان، فرهنگ و نیاز انسان به شادی جمعی تعادل ایجاد کرده و به همین دلیل توانسته قرنها دوام بیاورد.
فلسفه جشن سال نو میلادی چیست؟
جشن سال نو میلادی که هر سال در اول ژانویه برگزار میشود، برخلاف کریسمس ریشهای مذهبی ندارد و بیشتر حاصل تحولهای تاریخی، تقویمی و فرهنگی است. با این حال، از نظر مفهومی پیوند نزدیکی با کریسمس دارد؛ زیرا هر دو در پایان سال و در دورهای برگزار میشوند که انسان بهطور طبیعی به بازنگری گذشته و امید به آینده میاندیشد. به همین دلیل، این دو مناسبت در ذهن بسیاری از مردم جهان بهصورت یک بازه واحد از جشن، تعطیلی و نوسازی روانی تجربه میشوند.
سال نو؛ نماد آغاز دوباره
در اغلب فرهنگها، تغییر سال نمادی از پایان یک چرخه و آغاز چرخهای تازه است. سال نو فرصتی برای رها کردن شکستها، اشتباهات و نگرانیهای گذشته و حرکت به سوی اهداف و امیدهای جدید تلقی میشود. به همین سبب، آیینهایی مانند نوشتن برنامهها و تصمیمهای سال جدید، طلب خوششانسی و آرزو برای سلامتی و موفقیت، جایگاه مهمی در این جشن دارند.
در تقویم میلادی، این مفهوم نمادین با آیینهای شادیبخش همراه شده است؛ از شمارش معکوس در لحظه تحویل سال گرفته تا آتشبازی، موسیقی و دورهمیهای خانوادگی و دوستانه. این مراسم نهتنها جنبه سرگرمی دارند، بلکه به افراد کمک میکنند احساس «شروعی تازه» را بهصورت جمعی تجربه کنند و با انرژی روانی بیشتری وارد سال جدید شوند.
تفاوت سال نو میلادی با کریسمس
با وجود نزدیکی زمانی، کریسمس و سال نو میلادی از نظر ماهیت تفاوتهای مشخصی دارند. کریسمس جشنی است با ریشههای عمیق مذهبی و فرهنگی که بر تولد حضرت عیسی مسیح (ع)، خانواده، بخشش و همدلی تأکید دارد. در مقابل، سال نو میلادی رویدادی تقویمی و جهانی است که به یک دین یا فرهنگ خاص محدود نمیشود و تقریباً در سراسر جهان به رسمیت شناخته شده است.
با این حال، همین همزمانی این دو مناسبت باعث شده بسیاری از مردم آنها را بهعنوان یک دوره مشترک جشن و تعطیلات تجربه کنند؛ دورهای که در آن، پایان یک سال و آغاز سالی دیگر با مفاهیمی چون امید، نوزایی و نگاه رو به آینده گره میخورد. این پیوند مفهومی است که به سال نو میلادی معنا و جذابیتی فراتر از یک تغییر ساده در تقویم میبخشد.
کریسمس چگونه در کشورهای مختلف جشن گرفته میشود؟
با گسترش مسیحیت، مهاجرت ملتها و جهانیشدن فرهنگ در قرنهای اخیر، کریسمس از یک جشن مذهبی اروپایی به مناسبتی جهانی با چهرههای محلی متنوع تبدیل شده است. هر کشور، متناسب با تاریخ، اقلیم، باورها و سبک زندگی خود، آیینهای خاصی به کریسمس افزوده و همین تنوع، این جشن را به یکی از جذابترین رویدادهای فرهنگی جهان بدل کرده است. با وجود تفاوتها، یک مضمون مشترک در همه این جشنها دیده میشود: امید، همبستگی و جشن زندگی.
کریسمس در انگلستان چه ویژگیهایی دارد؟
در بریتانیا، کریسمس جایگاهی عمیق در فرهنگ عمومی دارد و عبارت «Happy Christmas» رایجتر از «Merry Christmas» است. بسیاری از سنتهای مدرن کریسمس، از همین کشور سرچشمه گرفتهاند. برای مثال، اولین کارت تبریک کریسمس در سال ۱۸۴۳ توسط «سر هنری کول» در انگلستان طراحی شد؛ اقدامی که بعدها به سنتی جهانی تبدیل شد.
از نظر خوراکی، پودینگ کریسمس یکی از نمادهای اصلی این جشن است؛ دسری که ریشه آن به قرون وسطی بازمیگردد و با آیینهایی نمادین، مانند روشن کردن شعله کوتاه روی آن، سرو میشود. دارواش نیز جایگاه ویژهای دارد؛ گیاهی که در باورهای کهن نماد خوششانسی و صلح بوده و بعدها به سنت بوسه زیر دارواش در کریسمس تبدیل شده است.
چارلز دیکنز، نویسنده مشهور انگلیسی، که تأثیر بزرگی بر تصویر امروزی کریسمس گذاشت، مینویسد:
«من کریسمس را در قلبم گرامی میدارم و سعی میکنم آن را در تمام سال زنده نگه دارم.»
سنتهای کریسمس در مکزیک چگونه است؟
در مکزیک، کریسمس حالوهوایی عمیقاً مذهبی و اجتماعی دارد. یکی از مهمترین آیینها، مراسم لاس پوساداس است که از ۱۶ تا ۲۴ دسامبر برگزار میشود. این مراسم، بازآفرینی نمادین سفر مریم و یوسف در جستوجوی پناهگاه است و هر شب با راهپیمایی، دعا، آواز و مهمانی همراه میشود.
پیناتا ظرفی رنگارنگ پر از خوراکی نقش پررنگی در این جشن دارد و شکستن آن نمادی از غلبه خیر بر شر تلقی میشود. موسیقی، رقص و دورهمیهای خانوادگی، کریسمس مکزیکی را به جشنی گرم و جمعی تبدیل کرده است. به گفته پاپ فرانسیس که خود اهل آمریکای لاتین است:
«کریسمس یادآور این است که خدا در دل زندگی روزمره و در میان مردم حضور دارد.»
کریسمس تابستانی در استرالیا چه تفاوتی دارد؟
در استرالیا، کریسمس در میانه تابستان برگزار میشود؛ موضوعی که شکل جشنها را کاملاً متفاوت کرده است. بهجای شومینه و برف، ساحل، آفتاب و باربیکیو بخش جدانشدنی کریسمس استرالیایی هستند. بسیاری از خانوادهها این روز را در فضای باز، کنار دریا یا پارکها میگذرانند.
بابانوئل در فرهنگ عمومی استرالیا گاهی با لباسهای سبک یا حتی روی تخته موجسواری تصویر میشود؛ نمادی از تطبیق یک سنت جهانی با واقعیت اقلیمی محلی. این شکل از کریسمس نشان میدهد که جوهره جشن شادمانی و باهمبودن مهمتر از قالب ظاهری آن است.
کریسمس در کشورهای اسکاندیناوی چه حالوهوایی دارد؟
در کشورهای اسکاندیناوی مانند سوئد، نروژ و دانمارک، کریسمس پیوند عمیقی با نور دارد؛ مفهومی که در زمستانهای طولانی این مناطق اهمیت ویژهای پیدا میکند. در سوئد، فصل کریسمس از ۱۳ دسامبر با روز سنت لوسیا آغاز میشود. در این روز، دختران با لباس سفید و شمعهایی بر سر، نماد نور در دل تاریکی هستند.
این آیینها یادآور ریشههای کهن کریسمس در جشنهای انقلاب زمستانیاند و تأکید میکنند که کریسمس در این فرهنگها، بیش از هر چیز، جشن غلبه نور بر تاریکی است.
نقش آلمان در شکلگیری سنت درخت کریسمس چه بود؟
درخت کریسمس بهشکل امروزی، نخستینبار در آلمان قرن شانزدهم رواج یافت. آلمانیها با تزیین درختان همیشهسبز در خانهها، نمادی از زندگی، تداوم و امید را وارد فضای جشن کردند. این سنت بهتدریج از طریق مهاجرت و روابط فرهنگی، به دیگر کشورهای اروپایی و سپس آمریکا و سراسر جهان منتقل شد.
امروزه، درخت کریسمس به یکی از جهانیترین نمادهای این جشن تبدیل شده است؛ نمادی که فارغ از زبان و مذهب، پیام پایداری و زندگی را منتقل میکند.
در مجموع، شیوههای گوناگون برگزاری کریسمس در جهان نشان میدهد که این جشن، قالبی انعطافپذیر برای بیان ارزشهای مشترک انسانی است. همانطور که آلبرت شوایتزر، فیلسوف و انساندوست، میگوید:
«در نهایت، آنچه جهان را تغییر میدهد، نه آیینها، بلکه روح همدلی و مسئولیت انسانی است.»
کریسمس، در تمام تنوع فرهنگیاش، تلاشی جمعی برای زنده نگه داشتن همین روح مشترک است.
جمعبندی: چرا کریسمس و سال نو هنوز اهمیت دارند؟
کریسمس و سال نو میلادی، فراتر از یک مناسبت مذهبی یا تقویمی هستند. این دو رویداد به نمادهایی جهانی از امید، همدلی، آغاز دوباره و پیوند انسانی تبدیل شدهاند. شاید به همین دلیل است که حتی در جهان مدرن و سکولار، همچنان جایگاه خود را حفظ کردهاند.
آیا کریسمس فقط یک جشن مذهبی است؟
خیر. اگرچه ریشه مذهبی دارد، اما امروزه کریسمس یک جشن فرهنگی و اجتماعی جهانی نیز محسوب میشود.
چرا کریسمس در ۲۵ دسامبر برگزار میشود؟
این تاریخ همزمان با جشنهای باستانی زمستانی انتخاب شد تا پذیرش آن در جوامع مختلف آسانتر شود.
تفاوت کریسمس با سال نو میلادی چیست؟
کریسمس جشن تولد حضرت عیسی (ع) است، اما سال نو میلادی نماد آغاز یک سال تقویمی جدید است.
آیا همه مسیحیان کریسمس را در ۲۵ دسامبر جشن میگیرند؟
خیر. برخی کلیساهای شرقی کریسمس را بر اساس تقویمهای متفاوت، در تاریخ دیگری جشن میگیرند.
چرا کریسمس در کشورهای غیرمسیحی هم شناخته شده است؟
به دلیل گسترش فرهنگی، رسانهای و مفاهیم انسانی مانند صلح و خانواده، کریسمس جهانی شده است.
بیشتر بخوانید: